FILM I TV
Strona poświęcona obu Muzom – dziesiątej i jedenastej.
5.04.2017
Wiosenne doznania…słońce mocno już grzeje i drzewa się zazielenily…
Autor: Marek Grechuta
- Rok powstania: 1987
- Kompozytor: Marek Grechuta
- Wykonanie oryginalne: Marek Grechuta
Wiosna ach to Ty – tekst piosenki
Dzisiaj rano niespodzianie zapukała do mych drzwi
Wcześniej niż oczekiwałem przyszły te cieplejsze dni
Zdjąłem z niej zmoknięte palto, posadziłem vis a vis
Zapachniało, zajaśniało, wiosna, ach to ty
Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty …..
Wysłuchałem na teledysku pod adresem:
http://ising.pl/marek-grechuta-wiosna-ach-to-ty-tekst
10.02.2017
Dzisiaj wieczorem na programie TV 1 Wiktoria (Her Majesty Queen Victoria) oświadczyła się Albertowi.
W serialu Wiktoria z 2016 roku rolę królowej gra Jenna Coleman.
13.02.2017
Wczoraj na Canal+(Family) można było obejrzeć świetny, nieco bajkowy film – Magik z Nowego Jorku (2014). Ta fantazyjna ballada łotrzykowska ma bardzo ujmującą konstrukcję. Pomysł jest prosty – bohater filmu szewc Max odkrywa, że zakładając czyjeś buty jego ciało przekształca się w ciało ich właściciela. Stwarza to niewyobrażalne możliwości dowcipnie wykorzystane przez reżysera. A reżyserem filmu jest nie byle kto, bo sam Thomas Joseph McCarthy – twórca (scenariusz i reżyseria) filmu „Spotlight” (zdobywca Oskara w dwóch kategoriach w 2016 roku!). Rolę szewca powierzono znanemu aktorowi ról komediowych Adamowi Sandlerowi. Sandler zaskoczył wszystkich widzów, to chyba jego życiowa rola, był naprawdę świetny. Obok niego wystąpili Method Man (jako zły gangster), Steve Buscemi (jego przyjaciel fryzjer), Austin Hoffman (ojciec naszego bohatera Maxa), Ellen Barkin (bezwzględna bissneswoman), Melonie Diaz (obiekt miłosnych zainteresowań Maxa), a także Dan Stevens i Fritz Weaver. Znakomita obsada!
Bajkowa walka dobra ze złem w Nowym Jorku – to już drugi doskonały film tego gatunku.
Pierwszy to oczywiście cudowna Zimowa opowieść (również z 2014 roku) z Colinem Farrellem i Russellem Crowem.
Ja bajki tak lubię ogromnie!
26.02.2017
Ostatnio obejrzałem dwa filmy z pod ręki Tarantino: wczoraj Django (z roku 2012), zaś przedwczoraj Nienawistną ósemkę (z roku 2015). Oba filmy zaliczane są do gatunku westernu. Oba są krwawe, ale oba są znakomite.
Quentin Tarantino i Diane Kruger na czerwonym dywanie podczas oskarowej gali w 2010 roku
Film Django (tytul oryginalny: Django Unchained) to amerykański western ze znakomitymi rolami Jamie Foxxa, Christopha Waltza i Leonardo di Caprio. Świetna jest również rola Samuela L. Jacksona grającego rolę Stephena – służącego i zausznika Calvina Candie oraz uroczej Kerry Washington grającą żonę Django –Broomhildę von Shaft. Bohaterem Django jest tytułowy czarnoskóry niewolnik (Foxx), który po wyzwoleniu przez niemieckiego łowcę głów (Waltz) przemierza z nim południe Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu wyjętych spod prawa, a później – w celu odnalezienia swojej żony. Trop wiedzie do właściciela plantacji niewolniczej Calvina Candie (DiCaprio)..
Akcja filmu Nienawistna ósemka toczy się kilka lat po wojnie secesyjnej. Przez górzyste pustkowia stanu Wyoming podróżuje łowca nagród John Ruth (Kurt Russell) prowadząc zbiegłą przestępczynię Daisy Domergue (Jennifer Jason Leigh). Ruth ma zamiar doprowadzić kobietę przed oblicze sprawiedliwości. Podczas podróży spotykają innego łowcę nagród majora Marquisa Warrena (Samuel L. Jackson) oraz Chrisa Mannixa (Walton Goggins), samozwańczego szeryfa miasta Red Rock, do którego zmierzają. Podróżni zbaczają jednak ze szlaku podczas zamieci śnieżnej. Schronienie znajdują w zajeździe na górskiej przełęczy, gdzie zostają powitani przez czterech nieznajomych: Boba (Demian Bichir) opiekującego się lokalem, kata z Red Rock Oswaldo Mobraya (Tim Roth), kowboja Joego Gage’a (Michael Madsen) i byłego konfederackiego generała Sanforda Smithersa (Bruce Dern). Podczas gwałtownej śnieżnej nawałnicy przetaczającej się nad ich schroniskiem zaczyna się rozwijać się sekwencja krwawych wydarzeń.. Tarantino po mistrzowsku wykorzystuje zamkniętą przestrzeń do budowania napięcia i atmosfery wzajemnej nieufności. Trudno przewidzieć jak to się skończy, Widz postawiony jest przed zadaniem rozwiązywania zagadki kryminalnej jak w „Dziesięciu małych Murzynkach” Agaty Christie. Twórca „Pulp Fiction” wypełnił przestrzeń soczystymi dialogami. Nie dziwmy się przeto pojawiającym się opiniom, że to nie film, ale teatr!